ÖZ İLİMDE ÖZ DİLİM

Üvey evlât olamaz
Öz ilimde öz dilim!
Bin yýllarýn cevheri
Bu dil ufkumda ilim,
Bu dil gönlümde sevda
Bu dil nazlý sevgilim.

Bu dil varsa, biz varýz.
Ruhsuz nasýl yaþarýz?

Bu dille aydýnlanýr,
Geçmiþin geleceðin.
O,yabana atýlmaz:
O,senin öz çiçeðin;
Yüz verme yad güllere,
O, senin söz çiçeðin.

Bu dil, bahçemizde gül,
Gülsüz yaþar mý gönül?

Naðmesi hür diyarýn
O,”Yemen Türküsü”dür.
O,senin söz pýnarýn
O, Türk’ün ülküsüdür.
Hor görmek öz dilini,
Yüceltmez Türk ilini!

Bir gün kurursa pýnar,
Ayakta durmaz Çýnar!

Þerafet BULUT
(Türk Dili, sayý:549,Eylül 1997)

Sosyal Medyada Paylaşın: