DEPREM
DEPREM
Bir aðustos gecesi tutuþuverir derya;
Sular kabýna sýðmaz, sanýrsýn umman gider!
Sahiller paramparça, gemiler tuz buz olur;
Dalgalar çýrpýndýkça çaresiz liman gider!
Yýldýzlar titremekte, ufuklar duman duman;
Gökyüzü alevlenir, sanki asuman gider!
Alev alev marmara, gönülde derin yara;
Milyonlar figan eder, on binler nalan gider!
Sular tersine akar, iþ ehline verilmez;
Þuursuzluk eseri kat kat apartman gider!
Plansýz, programsýz yürütülünce iþler
Bezirgân iflas eder, sanma bu kervan gider!
Binalar ufka küser, çýðlýklar betonlaþýr;
Sesini duyan olmaz, beton içre can gider!
Albümlere takýlmýþ bir hatýradýr mazi,
Eþ dost hayaldir artýk, can bizar, canan gider!
Tedirgin çýðlýklarla çocuklar feryat eder,
Sözleri hüzün dolu, gözleri giryan gider!
Ya ibrettir, ya ikaz, belki de imtihandýr;
Tacýn, tahtýn daðýlýr; saray gider h an gider!
Þen þarkýlar azalýr, kuþlar yuvasýz kalýr;
Çiçekler isyan eder, gül gider, baðban gider!
Bütünleþir gönüller, millet tek yürek olur;
Milyonlar kenetlenir, feryada derman gider!
Aydýnlýksýz geceler sürmez sonsuza kadar;
Güneþ tekrar gülümser, dertlere lokman gider!
Þerden hayýr doðarmýþ, musibet ibret olur;
Sorumsuzlar sorulur, daðlara ferman gider!
Þerafet bulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.