SEN DOLU

Ýliklerimden akýyorsun þimdi,
Göz kapaklarýma mandal olan gözyaþlarýyla
Kafa tutuyorsun
Attýðým adýmlara,
Sensiz hayallerime,
Biçtiðim ömrüme,
Vurduðun bu kaçýncý kilit?
Koyduðun kaçýncý taþ yoluma...
Seni unutmak çaresizlik kalýyor...

Bir sokak baþýnda karþýma çýkýyorsun,
Deniz ve þehir linç edebilir beni,
Sana biat etmezsem o vakit...
Sen;
Bir telefon ötemde,
Bir mahalle gerimde...

Unutmak; padiþah fermanýndan öte geçiyor,
Suçsuz bir insanýn
Feryadý gibi,
Ölüm feryadým oluyorsun...
Son sözüm,
Celladým,
Ve son nefesim...
Ahdým olsun elimden kayýp gidiþine;
Seni haykýracaðým...

Hepsi senin baþýna,
Onca hýr gür,onca kalabalýk,ki onca unutturmaz
Sen eteklerimden dökülüyorsun,
Hala...
Asýrlar geçti,gidemedin...

Görmesem
Ellerim soðukluðuna yürümez,
Sevmesem
Asýrlara sýðmaz gül yüzün...
Gül yüzün,
Güneþ yüzün,
Sonra parmaklarýn;
O kalýn o pamuk o þevkat timsali parmaklarýn
Dizine uzanýp
Saçlarýmýn içine doladýðýn...
Sonra sesinden akan kýsmetsizlik,
Teninden taþan sevda sýzýsý...
Dökme dudak dökme burun,
Ne güzel gülerdi yüzün; tüm uzuvlarýný kullanarak...
Kýyamadýðým...

Senden sonra da aþýk oluyorum,
Her aþký senin sandýðýnda senin kokunda saklýyorum,
Sen gibi kokmuyor ki hiç biri...
Bir yüzün bir elin bir dokunuþun eksik,
Ayný þehirde;
Aþk dolu,sen dolu ....
Biliyorum artýk,
Gelmeyeceksin...
Sosyal Medyada Paylaşın: