ZEYTİN GÖZLÜM

Zeytin gözlüm güzel sözlüm seni nasýl anlatabilirim ki
Hangi sözlere sýðdýrabilirim seni inan bilemiyorum
RABBÝM sana nekadar güzellik varsa hepsini vermiþ zaten
Bana ise sadece bu güzellikleri yaþamak düþüyor

Bugün uykumda yine sen geldin aklýma
Gözlerimi açar açmaz ellerim sarýldý kaleme kaðýda
Herzamanki gibi anlata anlata bitiremiyorum
Ýçimde yaþadýðým sana dair eþsiz duygularýmý

Ne zaman yazmaya baþlasam seni satýrlarýma
Sanki sol yanýmda herzaman bir eksiklik baþlýyor
Bulamýyorum kendimi yazdýðým hiç bir satýrda
Birtek sen varsýn kurduðum bütün cümlelerimde

Aþk dedikleri þey bu olsa gerek tutkuda var
Özlemde hasrette saygýda herþey var bu aþkta
Bilki uykularýmdan uyanýrken bile güne seninle bþlayýp
Seninle nefes alýyorsam bu seni sevdiðimin ýspatýtýr

Ey maralým gözümün nuru adýna þiirler yazdýðým
Sen nasýl birþeysin böyle, bir güneþ gibi parlayan
Nur dolu bir yüzün var senin baktýkça bakasým geliyor
Sevdikçe sevesim geliyor senin her bir yanýný

Seni sevmekten sana aþkýmý haykýrabilmekten
Ýnan kendimi alý koyamýyorum,bedenimin ruhumun
Her bir köþesine nakýþ nakýþ iþlemiþim seni ben
Zeytin karasý gözlerine tutulduðum yarim...

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: