ferman vermiþler
gaib ’ den
doðruyu bulana huzurlu bir ömür
vaâd etmiþler.
masal ya
iþte.
lâkin
insanýz
doðruyu
mezarda bulurmuþuz.
hep
ayný kelime ardýndan
geç
çok
geç.
nasýl bir masal bu
kýrmýzý baþlýklý kýz
yok
prens yok
kurbaða bile yok.
"huzur"
hiç
yok.
mezarda
mezarda
hevâl !
polyanna
nerdesin kýz !
hevâl* dost , arkadaþ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.