Görünce atardý, çarpardý yürek,
Þarkýlar, þiirler hep söyleyerek,
Anladým, ah seni unutmak gerek,
Þakýyan dillerim lâl oldu þimdi...
Deli gönül sana nasýl da kandý?
Unuttu her þeyi, hep onu andý.
Kalbimde açan gül; kül olup yandý,
Gülerdi gözlerim, sel oldu þimdi...
Anlatamam sana, dillerim yetmez,
Uzanmak isterim, ellerim gitmez.
Boynuma dolanan bu çile bitmez,
Beni sevdi sandým, el oldu þimdi...
Gözleri, bir býçak, batar baðrýma,
Sözleri zehirdir, gider aðrýma,
Sakýn ses vermesin, artýk çaðrýma,
Yaslanmam, bir kýrýk dal oldu þimdi...
Hayâlin duracak belki gözümde,
Acýn, kavuracak, yanýp özümde,
Bilmedin, durmuþtum, bil ki sözümde,
Hâtýran kurumuþ gül oldu þimdi...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.