Sen, benimsin sandým.
Ben de senin...
Ellerim tuttu ellerini.
Sýcak, sevgi dolu, sýmsýký...
Gözlerim gözlerine dalardý hep,
Sevgiyi, aþký gözlerinden okumak için...
Gözlerini çekmedin.
Baktýn derin derin...
Bir yol uzanýrdý gözlerinden yemyeþil...
Kestane aðaçlarý dolu, yollar...
Sanki yürürdüm o yollarda,
Tutardý birbirini, kollar...
Nasýl bir güven duyardým bilsen,
Korur kollardýn beni sen.
Gözlerim gözlerine dalardý hep,
Sevgiyi, aþký gözlerinden okumak için...
Peki, ne oldu, niçin?
Neden dondu bakýþlar?
Neden sýcak yürekte bu kýþlar?
Bu sözler?
Neden, yüreði böylesi yakýþlar?
Gitmek,
Gidebilmek,
Unutmak bu kadar kolay mý?
Böyle mi olmalý ayrýlýklar?
Neden böylesi acýtýr kalbimi kýrýklar?
Ben, kapatamam sevgi kapýmý,
Terkedip gitmek yok benim lûgatýmda,
Unutmaksa hiç...
Ben, kendimle oturup aðlarým,
Söylemem kimseye, yürek daðlarým.
Git istiyorsan, yollar açýk bak,
Düþünme beni,
Git, hâtýralarý benimle býrak...
Yak istersen sende kalanlarý,
Anladým ki, yüreðin bana çok ýrak...
Anladým ki, yüreðin bana çok ýrak...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.