Seviyordum ve sevdiðim seviyor olduðumu bilmeliydi. Ýnkar edilebilecek bir sevdada deðildim, yolumu ve yönümü kabul etmeliydim. Ettim... Gurur varsa gerçekten ve alýnýyorsa ayaklar altýna Ve yine aþk varsa somut olmasa da; inandýðým bu þeyler uðruna o iki kelimeyi duymasý gerekene söylemeliydim.
Gururu bir yük sayýp, omuzlarýmdan geriye ittim. Çiðnedim... Toprakla bütünleþip yok olana kadar çiðnedim.
An geldi, bilene bilmesi gerekeni kelimelerle anlatmak yetersiz kaldý. O iki kelime kalpten gelip dile düþüyordu, ama yazýlan bunu önemsemiyordu.
An geldi, sevda sýrtýmda bir tuz yükü... Mecalsiz kaldým.
An geldi anladým.
Sevecek olan, sizin seviyor olduðunuzu öðrendiðinde, gözünün seçebildiði her maviye bir gökyüzü kuruyor ve size ait tüm kanatlarý o gökyüzünde görmek istiyordu.
Bir tuz yükü sevda vardý, yazýlana býraktým. Gururumu sýrtýma alýp uzaklaþtým.
Gözlerimde bir damla yaþ kalmadý Yaðmur oldu Bütün mavilere yaðdý!
Asena Gülsüm Güneþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Asena Gülsüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.