biz bizden gittik örselendik
ne bir sözümüz kaldý söyleyecek
ne de bir kalp kaldý
yüz yüze bakacak
deli gibi sevecek
eser yok onlardan bittik
kaybettim tüm duyularýmý
seni hissedecek
varlýðýný bilecek
rahatýna bak mutlu ol þimdi
unuttum yüzünün çizgilerini
hayal meyal görecek gözlerim seni
bittin bende yokum artýk sende
bul baþka birini sevecek
bir baþka gönüle girecek
önce sor kendine
sevmek mi sevilmek mi
git sonrasýnda dilediðin gönüle
ve mutlu ol gönlünce
ama çýkarma aklýndan
unutma sakýn
yaþam denilen etme bulma dünyasý
sana da dönecek yaptýklarýn birbir
ateþlere attýn yan diyerek
su serpmedin bir damla sön diye
oysa bilmedin görmedin
gözlerimdeki her yaþ yangýn dý
yakarmý ateþ ateþi
anladým
hiç sevmemiþsin beni
kavurup yaktýn küle döndüm
aþkýnýn nar-ý ile
karþýlýksýz da olsa
beklentisiz seven biriyim
gönülden uzak da olsan sen
ölümüne sevdim yokluðunda
sözlerimin eriyim
bilirim
vardýr her gecenin sabahý elbet
ve her yeni gün
yeniden doðuþ yeni bir baþlangýçtýr
her son gibi
olmasa da gidiþinin dönüþü
söylense de son sözler
bu yürek hep seni özler.
Refik
10.05.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.