KULAK VER ÜFLENEN RUHUNA...

ey Yunus,
yeter bir çift gözdeki esirliðin,
kulak ver üflenen ruhuna,
kaderine razý ol ki,
dinsin nefsinin heva heves rüzgarlarý,
koþarsýn uhdelerinin ardýnda amma,
koruyaný görmek deðil midir aslonaný?

ey Yunus,
yeter maddedeki sürgünlüðün,
kulak ver üflenen ruhuna,
maddenin arkasýndaki manayý gör ki,
dinsin nefsinin ulumalarý,
kendini ateþ sayarsýn amma,
pervanelik deðil midir aslonaný?

ey Yunus,
yeter zindandaki mahkumluðun,
kulak ver üflenen ruhuna,
yunusluða razý ol ki,
bitsin ben deyiþlerin,
aþk aþk diye gezersin amma,
Leylayý bulmak deðil midir aslonaný?

ey Yunus,
kaderine razý olan odur ki,
Allah’tan razý olmuþtur,
kaderine razý olan odur ki,
nefsinin hengamesinden kurtulmuþtur,
Allah’tan da razý olan odur ki,
varmýþtýr aþkýn en zirvesine...

gerisi,
bir oyun eylence...

Yunus AKKUÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: