YOL ARKADAŞI.!
Acý ile mutluluk ikiz kardeþ gibidir,
Bir batýnýn içinde iki tohum damlasý.
Birisi diðerinin týpa týp benzeridir,
Mümkün deðil birinin milim önde olmasý.!
At baþý çekiþirler ne önde ne geride,
Mevlam kuluna vermiþ nasiptir ikiside.
Hayat böyle bir þeydir acýda var gülmekde,
Ýkiside kaderdir tatmak alýn yazýsý.!
Yeterki þükrünüzü kaybetmeyin her daim,
Kaybedenlerin sonu bilinki daha vahim.
Herþey haktandýr elbet odur Rahman ve Rahim,
Oysa kul sabýrsýzdýr bitmez derdi tasasý.!
Acý çekemeyen kula gülmek nasip deðilmiþ,
Güzelliðin kadrini o yüzden bilemezmiþ.
Fýrsat uçup gitmeden kul keþke’yi demezmiþ,
Ýyleþmesi zor derttir bilin yürek yarasý.!
Ben gibi bilen bilir o yürek yarasýný,
Bir tek o yar bilirmiþ yarayý sarmasýný.
Hiç bir þey durduramaz sevda kanamasýný,
Yar’dan baþka hiç bir þey kesmiyor sýzýsýný.!
Acýda mutlulukta dört dörtlük deðil imiþ,
Yar sevgisi mutluluk bazende yara imiþ.
Mevla; yarin hem vicdan insaflýsýný vermiþ,
Yar gönlü sevgi dolu lütfetti âlasýný.!
O yar benim kýrk yýllýk sevda yol arkadaþým,
Çok þükür Yaradana muhabbetli yoldaþým.
Kadrini kýymetini bilmek dünya telaþým,
Mevlam utandýrmasýn bu kulun sevdasýný.!
TÝRYAKÝ kul sýzýyý yaþadý en derinden,
Öyle günler gördüki yer oynadý yerinden.
Mevlam yarin ismini düþürmedi dilimden,
Sabýr þükür hamd ile dindirir acýsýný.!
07 Mayýs 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.