Hilali Aşk

Yüreðimden, gücümün yettiði yere kadar sana sesleniyorum,
Seninle konuþuyorum.
Bugün sana olan kýrgýnlýðýmý rafa kaldýrdým,
Sevgimi aldým avuçlarýmýn arasýna
Cümlelerimi kýsalttým, Kelimelerim buruk,
Gülüþlerim istenmeyen evlat dudaklarýnda.
Bir ihtimal geliþine sýðýndýðýmý fark ettiysem de,
Engel olmadým umutlu hasretine.
Gözlerini aç desem kapatacaksýn ama kapatma gözlerini!
Kendime bir demet papatya aldým ama bakmadým falýma.
Gelseydin; kendimi unutup sana akacaktým, susturacaktým içindeki isyaný,
Kavgalarýn ortasýnda bir güneþ gibi doðup ýsýtacaktým yüreðini,
Sevinçten aðlayacaktým bu defa, mutluyken hemen sarhoþ oluþum gibi,
Dokunacaktým falýmýn son noktasýna…
Ama gelmedin, gelmezdin, gelmeye hiç de niyetin yoktu aslýnda.
Kendimi kandýrdýðýmý anladýðýmda, aðlýyordum...
Gözyaþlarým asilliðini yitiriyor ve yenik düþüyorum sevdana.
Gittin… Belki de hiç gelmemiþtin, ben geldiðini sandým.
Ayak uyduramadým yorgunluðuna.
Ama sen gittin benden uzak yere…
Ýþte o zaman falýmýn tam deminde sana yakalandým,
Asilsiz yere…


Sosyal Medyada Paylaşın: