Karanlýkta kaybolursun bazen Çýrpýndýkça çýkmaya dalarsýn derinlere Günler geçer aradan Belki yýllar geçer Artýk ne þehrin ýþýklarý görünür Ne ufukta doðan güneþ
Bir zamanlar umut dolu gözlerle beklediðin Yüzündeki gülümsemeyle beklediðin Beklediðin o güneþ doðar Ama göremezsin artýk Karanlýða alýþmýþsýn bir kere Bir gece yarýsý zannedersin
Iþýklarla kaplý köprüden geçersin Karþýnda her zamanki siluet durur Ama sen karanlýðý gözlersin
Karanlýk þehre eþlik eden soðuk sular Kenara dizili yalýlar Karanlýk ve soðuksular arasýnda Kýzkulesi Asýrlarla inatlaþan Ayasofya Nedir bu karanlýða hizmetkarlýðýnýz Mazide yaþananlara sizde mi alýndýnýz
Yar yanýmda yok diye Benden mi saklanýrsýnýz Bu þehir bu mazi Gözyaþýna mý susadýnýz Dökülenler yetmezmiþ gibi