SARA HASTASI
Yara var kardeþ el deymemiþ yara,
Yanýp yanýp düþmeye gör bi dara,
Hastalýkmý bilemedim bu sara,
Caným bedenimden uçtu gidiyor.
Nemenne biþeymiþ bilmedim getti,
Küçük mikrop beni yýkmaya yetti,
Hayatýmda en büyük dert nöbetti,
O da yüreðimden çýktý gidiyor.!
Çaresi yok imiþ bildim derdimin,
Gayrý doktor,fayda vermez yardýmýn,
Açýðýný gördü mikrop gardýmýn,
Cengi can evimden vurdu gidiyor,
Zehir oldu yaþamým aktý gözyaþým,
Ýnsanlýðý sevmek idi tek iþim,
Direncimde kayboluyor bir hoþum,
Karanlýk gözlerime çöktü gidiyor.
Garip yaþadým demek buymuþ ölüm,
Yetti yaþamaya kalmadý halim,
Þu son nefes hayatýmdan son bölüm,
Azrail canýmý aldý gidiyor...
Bir sürece morghane de saklandým,
Yatýrdýlar teneþirde paklandým,
En sonunda Hak katýnda aklandým,
Ruhum cennetine daldý gidiyor.!
28/08/2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.