Hayýr yok benden artýk; Hatmedildi ruhum bedenimde. Ah! Bir kaçsam bilinmez yerlere Kuþlarýn bile uçmadýðý diyarlara...
Gökkuþaðý kanatlarýmla bulutlarýn arasýnda. Gözlerim parlar göðün aynasýnda; Yanan denizler bile bu yosun kokan gönlü; Boðamaz ne geceler ne bakan hüzünlü...
Baþým üstüne çivilenmiþ düþünce kandili öyle; Tutamaz sevgimi emziren kalbim bile.. Hiç bilmeden nereye gidiyoruz? Dur gemi! Yalpaný vur bana þöyle Ve sonra al bir mutluluk âlemine doðru demir!
Güçlüklerden onca çekmiþ gönlüm sýkýntý Hayýr duasýna mý kalktý þimdi ellerin? Belki de bu direkler hayatýn fýrtýnalarýna bir davet... Bitap þekilde yýðýlýr güverteye yaralý martý gibi, Ne görünürde insan, ne yelken; Ama sen yine de vazgeçme gönül gemisinden...
Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
figenanar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.