Hasret denen müptezel sanki arada duvar Senin kokun kadardýr rüzgârla olan baðým Gözlerimi yol eden yaðmurdan vagonlar var Sen aþýksýn sýrsýklam, ben senden de ýslaðým
Her çentik gün doðumu, ceset yüzlü aylara Ata ata býkmadan her seferde delirdim Yüreðim tren garý, yaslanýrým raylara Ýnan ki bir biletlik param olsa gelirdim
Ýlk bahara sataþan son bulut gibi durma Turnalarýn kanadý gövdesine aðýr yük Her yokluk elbet biter, güneþi sakýn vurma Yaþadýkça umut var, unutma Allah büyük
Bir kaç asýr öteden asya’nýn beyaz tay’ý Seni bana getirmek için gökten sökülür Belki bir cin belirir üfleyince lambayý Bakarsýn saçlarýndan çil çil altýn dökülür