Zaafýmý bildiðinden susuyorsun biliyorum ama, Bütün utangaçlýðýma raðmen Ellerim olsaydý vallahi saçlarýna dokunacaktým Gitmem gerekiyor Annem çok kýzar, Geç kalmamalýyým
Dün biraz martý kokusu satýn aldým, Sýký bir pazarlýk sonucu denizin maviliðinden Ve cebimdeki son aþký da parçalayýp, Açlýðýna sakladým lazým olur diye Sana kýz kulesini seyrettiremediðim için üzgünüm Olsun, Sen baþka adamlardan dinlediðin kadarýyla yetinir Ve çok seversin Ýstanbul’u
Beni en iyi sen tanýrsýn Öleceðim zaman yalnýzlaþýrým Saçlarýmýn kýr düþmüþ tarafýna misilleme yapýp gülümseme artýk Meczup gözlerimi akýllandýracak bir týmarhane bul bana Ki sokaðýna sokulup üþümeyeyim
Dün akþam üstü bir yetmiþlik raký ile derin sohbetteyken Sokuþturdu lafýn arasýna seni Asya sustu diyemedim Yanaðýma, yaðmur tanelerini siler gibi dokundum Ýnat ettim aðladýðýmý kimseler görmeyecek
Neyse, Yaþadýðýný kapýna býraktýðýn çöp poþetlerinden anlýyorum Sen beni hiç anlamýyorsun Gitme, Bari ayný sokakta ölelim
....... uytun
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.