yüzleşme

kývrýlan sakalýna vurdum mýzrabý
korkunun adýna,
bir adým daha uzak her neden
namý þiirlerde kalan
en gecenin yarýsýnda ben..

mercimek tutan topraklar
kana susayan mýsralarýn duraðý
yiðidin dar aðacýna az gelir ölüm
bu þarkýnýn nefesi su
kuruyan dili;
bir bana mý günah?

yüzleþmenin vaktidir
can býraktý
yaþamak dün
sevda hüzün
ayný dolmuþ duraðýn da yolsuz
icinden atmadýðý umut
ve hala kayýp düþ() lerinde vakit

biliyorum þimdi aklýma gelmeyen aþký
aðladýðýný cadlerin ýslak þehre
yaðmur vurmayan bulutun
semada vaksýný
nasýl dý yine ayný býrakýlýþ mý?

var olmasýndan utanýrcasýna,
böyle misin ey inkar..


kimse yok deðil
yalnýzlýk, o kalabalýðý istemeyen
SADECE den kýsýk cýðlýðým
TEK mýsralar
ve
ben


’’’’ SALI ’’’’ günlük


karan



Sosyal Medyada Paylaşın: