Uzun sürdü hayatla tanýþma faslým. Tren raylarýnýn makaslarýnda þaþýrdým çok defa yolumu, her istasyonda baþka bir parmaðým sýkýþtý kapýya. Yataklý vagonlarýn uykusu gibiydi mutluluklarým. Sarsýntýlardan sonra hep tekrar dalarým düþüncesiyle, uyur uyanýk hisle… Rötarlarýn beklemesinde aþýk oldum ben. Uzun sürdü aþklarým… Terminallerden korkmadan yaþamayý öðrendim ben. Zira ölümden bir önceki istasyondayým…
ALMILA ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
almıla erdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.