Yalnızlığımdan Kalma Düş Varlığım

(1. Virgül)

Konsey tamam
Sancýlarým murahhas aza
Vekaleten narkozdan yeni çýkmýþ bir sevdam
O þaþalý kara kalem koltukta iþte yine
Yine bir kibir bir kibir bir
Biliyor mu ki tanýdýk bir düþ sayesinde
Rehavet hanýmla el ele
Ayýrmasýn Tanrým...

(2. Virgül)

Baðlaç kur-a-maz benim aþklarým
Ve -jetaryendir
Onun yerine gizli özne yer hayal öncesi öðünlerde
Kýyýda köþede soru iþaretli cümle kalmasýn diye

Toplu Diyet Katliamý-
Kural 1 : Aç harfler birbirini yer...

(3. Virgül)

Bir ölçek karanlýk
Bir ölçek yýldýz
Bir ölçek “miþ gibi”
Göz kararý yalnýzlýk…
Tutturamadýk
Sevdasýz gitmez bu gece…

Fal kuyularýmýza atýlan her bir düþ için,
hep beraber :
"Ol!"

(4. Virgül)

Çift sürgülü dudak
Hadi açtýn birini
Hadi açtýn diðerini de
dilin rüyasýnýn rýzasýný almazsan
Kime gelin gider ki bu öpüþler…

Gamsýz Menteþe...

(5. Virgül)

Ne kadar tümleþik olsa da
Bu yamalý çýðlýklardan düþen aynalar
Ne kadar bitiþik gösterebilir ki susuþlarýmýzý
Sürekli bir hafriyat kalýntýsýyken
Kimselerin kaldýramadýðý

Bu cümlelerde emeði geçen arþimet’e saygýyla


(6. Virgül)

Sen uyurken
hiçlerden bir gecede iþte
Alnýna menekþe ektim
Yapraklarý kalbinden çýktý
Kerameti yokluðundan olsa gerek

Kir çýkartamayan,
beceriksiz bir tellak romantizmi..

(7. Virgül)

Gözlerini yokluk bürümüþ bu yalnýzlýklarýn
Gözlerini benden aldýlar…

Meðer içimde üreyen koca bir dram bitkisi
kuruya kuruya yeþeriyor..

(8. Virgül)

Sessizliðin ziynetidir anýlar
Herkesin kendi yapraðýna emanettir sonbahar…

Ödünç veriyorum karanlýðýmý
çünkü ayný ýþýðýn parçasýyýz elbet...

(9. Virgül)

Bir masalýn bana vasiyetidir
Çok çok eski düþlerden kalan
Bu kurutulmuþ i mgeler…

Verasetten baþka çaremiz yok,
elbetteki asýl son, intikaldir..


(10. Virgül)

bir kafile boyu uzakta
obalarda tüten tenler
burgulu bir kervan
farklý yakýyor her seferinde kum
bir tek o deðiþmiyor
göç ayný göç
Göç ayný öç...


Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın: