Bugün bir baktým çerçevede ki resmime Solgun bir tablo gibi hayatý yudumladým Geçen her günde! Takvimdeki günleri ezberleyemedim daha Her güne bir çizik daha attým aklým sýra
Bir beyaz kâðýt çýkardým çekmecemden Yazdýkça kanadý sol yaným en ince yerinden Farkýnda olmadým geçen günleri yerken ömürden Þimdi! Durup düþünüyorum Nerde benim kaybolan yýllarým
Sürgünde geçen bir ömür yazýyorum þimdi Git gidebildiðin yere kadar diyorum Ýlk defa kendime... Ey yalan dünya! Hadi sende mahkûm et beni kendine
Bugün Doðar belki beklemediðim güneþ ömrüme Bugün! Umutlarým sele karýþýr belki ansýzýn vakitlerimde Ve ben! Doðduðum günü hatýrlarým Belki Yalnýz kalan yüreðimle
Bugün Üzülürüm en koyu þiirlerin deminde Bugün aðlarým ben kimsesizliðime Yetim kalan yüreðimle... Bir mendil daha ýslatýrým Hep beklediðim sevda duraðýnýn dibinde Soraným olmaz bilirim Doðduðum bu günde
Ayazlara mahkûm ettim bu gece tüm þiirlerimin gölgesini Bir sitem daha yolladým Adresini kaybettiðim o günlere Bak yine bahar! Þimdi beni baharlar sarsa ne yazar Doðduðum gün bugün Ve yine geçti ömrümden bir günüm