AYRILIĞA DAİR

Kimden kudret dileneyim
Sen yoksan...

Anlamsýzlaþýyor kendime vaatlerim,
Dünyayý dolanmak istemiyorum þimdi,
Hiç bir çiçeðin kokusu gelmesin burnuma...
Uzat bana ellerini, mecalimi avuçlarýndan toplamalýyým...
Dokunarak, severek, kahkaha atarak...
Senin adýný verdiðim çiçeði koklayarak...
Senin boyundan küçük ayrýlýk dalýndan,
Ben boyumdan büyük çiçeði koparmaya kýyamadan...
Yaygara yapmaya kaným ýsýnmadý hiç,
Ama sevdim; severken öldüm,
Ölürken adýný sayýklýyorum...
Sana ancak yazdýklarýmla kahroluyorum...
Yine gelsen,
Bin kez ölürüm yine severken...
Kýsmetsiz sevdanýn bayraðýný çektim göðe sevgilim...

Yoksun...
Elimi sürdüðüm her þey kendinden nefret ettiriyor,

Seni ellerimle koymuþtum ayrýlýðýn koynuna,
Kirpiklerimdeki neme kanmak istemiyorum...
Seni ayrýlýðýn koynuna sokmuþtum ben,
Seni ayrýlýkla seviþirken gördüm ben...

Kayýp bir aþk,
Dilsiz hüzün,
Sessiz gece...
Çünkü yoksun...










Sosyal Medyada Paylaşın: