Kedi ile Adam

Kedi ile Adam

Nasýl olduysa bir kedi,
Kendini azgýn sular içinde buldu.
Çýrpýnýp dururken sularda,
Nasýl olduysa bir adam,
Derin dalgalý sularda onu buldu.
Bir parça dal uzattý telaþla,
Kedi son bir hamleyle sýký sýký yakaladý.
Adam yalnýzdý kediyi buldu,
Kedi kimsesizdi sahibini buldu.
Adam kediyi sevdi…
Kedi adamý sevdi…

Bir gün her masalda olduðu gibi,
Yolunda gitmeyen bir þeyler oldu.
Adam evde kediyi unuttu,
Kedi yalnýz kaldý,
Biraz sevgi diledi,
Adam kediyi görmedi,
Kedi mutsuzdu bir kenara sindi.

Bekledi bekledi…

Bir gün kedi karar verdi,
Küçücük patileriyle kapýyý araladý,
Ufacýk aralýktan süzüldü,
Kapý kapandý…
Kedi dýþarýdaydý.
Dýþarý ne kadar kocamandý…
Minik baþýný kaldýrdý, yalnýzdý,
Kuyruðunu havaya dikti,
Havayý derince içine çekti,
Bir adým attý.

Adam yokluðunu fark etmedi,
Kediydi iþte bir kenara sinmiþti,
Nice sonra…
Kediye seslendi,
Kedi yoktu.
Adam þöyle bir düþündü…
Yok caným dedi,
Her gün onu besliyordu,
Daha ne istiyordu.
Adam ýsrarla evi aradý,
Anladýðýnda gittiðini,
Ýþ iþten çoktan geçmiþti,
Nasýl olsa döner acýkýnca dedi.

Bekledi bekledi……

Kedi bir daha gelmedi…
Adam nedenini hiç anlamadý…
Masal bitti, baþlanýlan noktaya dönüldü,
Her ikisi de yalnýzlýklarýna gömüldü…

Sosyal Medyada Paylaşın: