ellerime kelepçe
ayaklarýma prangalar vuruldu
ayýrmak için bizi bizden
ne tuzaklar kuruldu
yoksun hayli zamandýr
girmiyorsun rüyalarýma bile
nereden esti bu rüzgarlar
nereye savruldun
yoksa baþka gönülde misin
kenar bir mahallede belki de bir annesin
kim tutar ellerini kim okþar saçlarýný
olmaz yapamazsýn
kanatlarýn kýrýk istesen de uçamazsýn
susma konuþ bir þeyler söyle
terketti mi gözlerin gözlerimi
unuttunmu sözlerini
çýldýrtmakmý istiyorsun
yangýnlara atmakmý derdin
yakmaz o ateþ yüreðimi
senin yaktýðýn kadar beni
alýþmak çok zor yokluðuna
ne unuturum sesini ne de gözlerini
ömrüm geçse tüketse de bedenimi
unutmam mümkün deðil seviyorum seni
yokluðuna alýþmak çok zor
yerin çok derinde
olmak istemezdi hiç kimse benim yerimde.
Refik
05.05.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.