Sevgili; Gülüþlerin ay pýrýltýsý gibi Gamzelerin bir derviþ edasýný haykýrýyor Ellerin de gül suyunun pýrýltýlý kokusu Duman duman edersin bakýþlarý Aþk yüklü edep izleri taþýyan adýmlarýnla
Göz bebeklerin de bir ceylanýn nazlý adýmlarý Oradan oraya kaçan
Can ermez sessiz susuþlarýna Yusuf bir tebessümün için zindaný ev yapardý Ellerin hep sema da Parmak uçlarýn gökyüzü avuçlar gibi Cana canansýn Seni senden öte bilene yanansýn
Bakýþlarýn mümbit bir eda Ýnsaný engin düþler gezegenin de gezdiren Yanaklarýn da bir ýþýltý En ýssýz geceleri ay gibi aydýnlatan
Sözlerin bir hasret dilencisini haykýrýr gibi Özlem için çaðrý yapan
Sen öyle bir susarsýn ki sevgili Bülbüller gülleri unutur Senin dudaklarýn da ki sessizliðe yanar Her seher Naðmelerle seni anar...
Yusuf Usuð Sosyal Medyada Paylaşın:
Yûsuf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.