Yüreðimin çayýrlarýnda koþan Sevgili; Küheylanlar gibi çatlayýncaya kadar Irmaklarýn coþkunluklarýna þahit olunurcasýna Güneþin doðuþuyla; Aydýnlýk güne merhaba dercesine Çelikten katýlaþmýþ kalpleri Eritiyorsun.
Bir þehrin si mgesisin adeta Kendine özgü kokuyorsun Nilüfer gibi. Baþaklar açýyor; Buðdaylara varýyorsun Doyuyorlar aþka muhtaç gönüller Ýçiyorlar kana kana suyundan Susuzluktan bitenler.
Kan pompalýyorsun sinelere Hem de edebinle. Kývrým kývrým kývranan Büzülmüþ damarlara Kan oluyorsun Günah nedir bilmeden Kýrmýzý rengini vererek Tenleri þad ediyorsun. Papatyalar gibi neþeli yüzler Bir Seviyor, bir sevmiyor diye Gülen yüzler koparýlmýyor Aþkýnýn eseriyle.
Ey aysbergleri delen kardelen; Bulut renginle beyazlaþýyor Al kanlý bayrak coþuyor þimdi kanýnla Tribünlerde bir heyecan var Alkýþ yalnýz Kayýp Gül’ e Derbeder hale bürünenler þimdi Dimdik ayakta Yüzündeki o alýmlý Hem de inci mercan yanaklarýnla Kendilerini bulmakta.
Murat AYDIN Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
Simray Simay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.