Dokunmayın
Yine gurbet illerden kara haber geliyor
Dostun kara haberi ciðerimi deliyor
Ýblis düþmüþ peþime izanýmý çeliyor
Eðer böyle giderse fazla sürmez çatlarým
O kadar doluyum ki dokunmayýn patlarým
Bekliyorken ulaktan birkaç muþtulu haber
Karþýmda bir zebani elinde kanlý teber
Her teber darbesinde diyor ki “artýk geber”
Baþým gözüm kan revan seçilmiyor hatlarým
O kadar doluyum ki dokunmayýn patlarým
Silinmez boyalarla alnýma kara çaldým
Uzandým sýrt üstüne garip çaresiz kaldým
Son bir defa doðruldum dostuma haber saldým
Umutsuz her haberde derdi derde katlarým
O kadar doluyum ki dokunmayýn patlarým
Ne kadar çok isterdim son bir defa göreyim
Kurak hülyalarýmýn saçlarýný öreyim
Ya ipekten bir mendil yahut çiçek vereyim
Yeri göðü kaplýyor anlamsýz feryatlarým
O kadar doluyum ki dokunmayýn patlarým
Her þey açýk ortada gerek kalmadý teste
Ýçimde hiç bitmeyen kinim var deste deste
Esir gönlüm sevgiden olmadý ki vareste
Bilmem ki daha hala ben neyi ispatlarým
O kadar doluyum ki dokunmayýn patlarým
03.05.2013.Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.