sen, maðrur çiçek ötesinde kayýp kokun, sarp daðlarýn eteðinde ki gizli gerçek. su içer dudaðýndan sonra da yakar kendini cennet kuþu, uzak þehirlere uzanýr içimin göçüde aklýmda saklambaç oynar gözlerinin kahve kurusu.
açýlýr yüzümün kapýsý bazen her gece,yýrtýlýr en karasýndan ve her seher geniþler þafaklar boyu, sýyrýlýp gelir gibi olursun arasýndan köpürürüp kýrýlýr mavi gökyüzümde sen giyinip kuþanarak geçersin boþalýr caddeler, bakarým sana ben nefessiz gezinir göðsümde güvercinler.
Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.