KERVAN
Düþer isek bir gün ,kutlu yollara
Bizi de kavuþtur yüce canana.
Aþký yazar gönül, sessiz dillere
Su ne gerek ,sevda içip kanana.
Bir damla gözyaþý hasretten çatlar
Takýlsa omzuna nurdan kanatlar.
Dillerden dökülsün hep salavatlar
Yanýktýr gönüller ,nurla donana.
Ey aðlayan gönül! sen de sevdalýsýn,
Seherde inleyen bir gül dalýsýn,
Sevda çiçeðinin yanýk balýsýn.
Meded ey resul, bu gönlü yanana.
Haydi kervan durma, yollar ýraktýr
Kavrulmuþ gönüller çöller kuraktýr
Kutlu kervan sanki bize buraktýr
Resul bahçesine gelip konana.
Gün kavuþtu, kervan hala yollarda
Bir tesbih dolaþýr, mahzun dillerde...
Bugün baþkalýk var, açan güllerde
Resul kokar, ruhu nurla yunana.
Aþk ile aðlayýp candan geçtik
Hüznü , kevserindir diyerek içtik
Ak kefeni elle, alýp da biçtik
Korku olmaz caný, yare sunana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.