hani var ya bazen kendi kendimize þarkýlar söyler hayaller kurarýz.
hani var ya denizin kenarýnda yapa yalnýzken elimizde taþ denize fýrlatýr arkasýnda hafifçe gülümseriz.
hani var ya sen gidersin ben kal derim sen umursamaz çeker gidersin ben arkada öylece bakarým.
hani var ya bir topluluk arasýnda omuzlarda elde ele gezinirken boþ bir kuyuya koyar üzerine toprak atarlar dönüp arkaya baktýðýnda her þeyin hayal olmadýðýný anlarsýn sende beyaz bir kefen bende göz yaþý sen arkada kalana ben de gidene yanarým.
hani var ya bazen sessizce hayallere dalarsýn iþ iþten çoktan geçmiþ olur derin uykuda uyanýr her þeyin rüya olduðunu sanarsýn ve üzerinde kara toprak birde gözyaþý kalýr gerisi yalan olur gel sarýlalým bir birimize ölüm iþte sende yaþayacaksýn bende... Hüseyin YANMAZ 03/05/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.