Ben böyle kýrýk dökük olmamalýyým yüreðim bedenime böyle dar gelmemeli içim sýkýlýyor Rabbim içim ve yüreðim... Ben her gece onu anmalýyým beþeri sevgiler doldurmamalý gözlerimi onun hasreti kokmalý tuttuðum her gülden onun bakýþýný taþýmalýyým göz bebeklerimde... Gün yavaþ yavaþ solarken perdemde ben balkon kapýlarýnda onu beklemeliyim bir Sevda Eri olmalýyým bu gurbette onun geçtiði yollardan geçmeli ayaklarým onun adýný yazmalý her dem mürekkebim ve kalemim... "Fedeike ümmi ve ebi ya Rasulullah!" demeliyim ben de buzlu camlara onun gül cemalini çizmeli parmaklarým gamzelerimde onun tebessümünü saklamalýyým biçare kalbime onsuz olmadýðýný anlatmalýyým!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen Ayşa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.