...

Dün daha ;
Gürül gürül akýyordu nehirler
Çam aðaçlarý ne bereketliydi
Ay dolunaydý
Gece ýþýltýlý...
Güneþ gün yüzümdü
Gölge soluk yeri...

Daha dün ,
Bir yaþlýnýn duasýyla,
Kardelen bahçesine dönmüþtü umutlarým,
Kardelen , kar dolu umutlarýmdaydý...

Bugün; bir çýnarýn gölgesi kar etmedi güneþe,
Sis çökmek istedi güneþ direnmedi,
Ne garip
Sis içime düþen þimþeklerde titredi ,
Ýçim bana mýsýn demedi...
Bu þehrin tabiatýna alýþamadým hala...

Ah annem;
En iyi sen duyarsýn nasýl sevdalandýðýmý
’Üzdüm yine canýmý...’
Sevdamýn adýna...
Aþk alnýmýn tam ortasýndan vurdu bu kez,
Zehir gibi soðuk buralar,
Biraz okþa saçýmý dizlerindeyken,
Biraz söylen,
Aðla sevdama yine benimle...
Ama gel;
Hep olduðu gibi , yine
Sen kurtar beni zindanýmdan...







Sosyal Medyada Paylaşın: