YORULDUM ARTIK
Yýllardýr yoruldum artýk
Hayatýn peþinden koþup durmaktan
Bir oyona bir buyana savrulup durmaktan
Ýki yüzlü düzenbazlardan yoruldum artýk.
Nice insanlar gördüm hayatýmda
Hiç birini acýmasýzca ezip geçmedim
Þerefimi hasiyetimi üç kuruþa satmadým
Allahýmdan baþkasýna allah diye tapmadým.
Ben nice insanlar gördüm
Dost görünüpte dostunu yýlan gibi sokan
Yýllarca seni seviyorum deyipte
Ardýndan namertçe kurþunlar sýkan
Nice zavallýlar gördüm bu alemde ben.
Hayatýmda hiç bir zaman
Hiç bir insaný ezip geçmedim
Bazý karaktersizler gibi yaþayýp
Masum insanlarý öldürmedim
Fakirin fukaranýn hakkýný yemedim
Ömrüm boyunca herþeye raðmen
Onurumla yaþadým ben.
Bu saatten sonra
Ýnsanlar hakkýmda ne söylerse söylesin
Bundan böyle hiç birtanesi umrumda bile deðil
Ben kendimi biliyorum ya,gerisi bana hikaye gibi gelir
Kim ne derse desin,içimdeki yorgunluðumu azaltamazlar
Yýllardýr yapýlan bütün pisliklerden
Yoruldum ben artýk...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.