ARAFTAYIM

Ne ettim ki sana ah yalan dünya,
Ne güldün yüzüme ne de güldürdün.
Sevip sevilmekti maksadým güya,
Suçum neydi bilmem niye çýldýrdýn?

Bir yudum sevgiyi bana çok gördün,
Baþýma bin türlü çoraplar ördün.
Bakmadýn yaþýma defterim dürdün,
Sitemle saçýmý tutup yoldurdun.

Hüzünle dost olmuþ kalbim bir safta,
Deli gönül daim aþktan tarafta.
Elim kolum baðlý kaldým arafta,
Kaybettim kendimi sende buldurdun.

Bilmem ki var mýdýr böyle aþk çeken?
Ümitsiz her gece kanlý yaþ döken.
Daha tomurcukta gonca gül iken,
Ayrýk otu gibi yolup soldurdun.

Yana yana gezdim ömrüm boyunca,
Muradým almadým þöyle doyunca.
Yarin dillerinden hayýr duyunca,
Ölmeden bedeni kabre doldurdun.

Sevmiþtim bir yiðit sevmedi beni,
"Saygým sonsuz ama sevemem seni,
Elimden de bir þey gelmiyor hani"
Diyen yar sözüyle vurup öldürdün.

Habibe CESUR
01.05.2013 ÝZMÝT/KOCAELÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: