Hüzün kara bir güneþ parlýyor afaklarda Susuz kaldý denizler kenarlarý hep cidar Ayrýlýk hükmü aðýr asýldý þafaklarda Çakýllarý beledim yattýðým yerler sidar Vurma yüze aydýnlýk gözlerim dayanmýyor Bu sevda ölümüne sabaha uyanmýyor.
Daðlar taþlar sýzladý duyulan ufak damla Bir ceylan tökezledi suya inen tek yolda Caný diþine taktý gözlerinde bir gamla Artýk yara belllidir istenen oldu solda Çarmýha gerilirken duygular feryat figan Gülüyordu bana aþk sanki meþk çaldý çigan.
Durulurken dalgalar gönül denen kýyýda Sessizlik hüküm sürer yola çýkan gemide Anahtar unutuldu umut denen kuyuda Yalnýz yürek yüklendi gizli kalan gamýda Rotasý belli deðil yola revan kýlýndý Baþta yalnýzlýk tacý elinde tek kalandý.
cidar: duvar sidar: aðaç gölgesi
LAVÝNÝA Sosyal Medyada Paylaşın:
Lavinia şahika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.