Sýradan bir gün. Herkes koþuþturuyor. Günlük iþler,hayat meþgaleleri. Bir çocuk dondurma diye aðlýyor,annesi sonra diye çekiþtiriyor. Genç bir kýz, kollarý kitap dolu ,sýcaktan bunalmýþ. Parkta simit yiyen iki yaþlý. Güvercinlere yem atan bir kadýn. Kafasý dumanlý bir genç, oldukça acelesi var. Birden þimþek çakar gibi, güçlü bir ses geliyor gökyüzünden.’’Týp’’ diye. Herkes donuyor olduðu yerde. Düþünceler uyanýk,akýllar baþta. Kimse hareket edemiyor,donmuþ kalmýþ bütün insanlar. Bir kadýn baðýrýyor’’Neler oluyor imdat, kurtarýn beni. Sesi çýkmýyor ne kadar çabalasa boþ. Yürekler de büyük bir dehþet ,hadsiz bir korku. Tekrar duyuluyor ayný ses’’Nasýlsanýz öyle ölürsünüz,nasýl ölürseniz öyle dirilirsiniz.’’ Kadýn:’’Hayýr bu kadar kýsa olamaz hayat daha çok planlarým vardý.’’ Delikanlý:’’Daha ben yaþamadým ki’’ Genç kýz:’’Ben her þeyi býrakýp doðru yaþayacaktým,daha yeni karar vermiþtim’’ Ve yine yüreklere korku veren o ses: ‘’Ölmeden ölmeliydiniz. Bütün þartlar söylenmiþti. Süreniz bitti.
Duydunuz gongun sesini. Cevap kartlarýnýz lütfen.’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yürükçü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.