RESÝMDEKÝLER Ümmülü, Zehraným, Felek Haceri, - Kel dudu, Bedel Ýminesi Güllü, Afacan, Ýmrehan, Gök Hatma, Macar Gelini Gidenlere Allahtan Rahmet dilerim
sene sonu ilk garneleri aldýk, benim garne takdirlik ne olduðunu bildiðim mi var öne çýkarýp alkýþladýlar tatil gelse deye bekledik durduk aslýnda emme arkadaþlardan ayrýlmak var ya içime oturdu valla köyde iþ-güç “Beldecikden su gelceðmiþ” angarya arkasýndan yolma sap, harman-savurma
harmanda düðende dönerin beyhuda malihülle baþa bela aklýmca; “-hocalar bi tayýn file olularýsa” hele Resul! beni cýðaraya alýþdýrtsa da bi de öðretmen o(ð)lu olacak, emme hayta bobasý bi(r) tayýn olursa yandý çocuk hüngür hüngür a(ð)ladý beni köye yollarkana üþ gün geþdi va! senin Resul bizim köye gelmemiþ mi öyle severdi ki beni.. “bu sene babamýn tayimi çýkar” dedi bizinen barabar tarla tapan bi elinde cýðara ötekinde sapan þeytana papbasýný ters keydiri valla çoluk çocuk herkesin arkadaþý oluverdi bütün köylüye kendini sevdirdi
onlar giderse? diðer hocalar da giderse “-okulun da Gundallýnýn da dadý madý galmaz” dersler eyi olsa da ö(ð)retmenneri içim almaz
iþde o zaman yandým ki “sorma” deyon gafamca tayin ola ola bi Adanalý Musdafa Hoca o da Doðu’ya taa Erzurum’a
okullar açýldý açýlacak; bi hafta gala gýþlýk odunumu file de etdiydim çelme odunuyna iþin olacaðý gari ya senin Adanalý Mustafa Hoca bi ðün yes etmiþ Göðcelli den dýrmanmýþ, çýkmýþ gelmiþ köye “-ben Memedi okudacan” deye
tabi insan gururlanýyo hiç aklýmda yoðukan valla köyde höyle bi hava esividi herkeþ bunu gonuþuyo beni ðören durduruyo soruyo “-aman asdaným” deye nasihat veriyo benim aklým onnar gadak ermeyo sanki köy elbiselerimi file keyebildim mi ga(y)ri
adam nasý yalvarýyo Anama “-size hiþ masraf etdirmen onbeþ tatilde getirin okuyabildiði gücümün yetdiði yere ðadar okudurun eveallah bi memur ederin elini sovuk suya deðdirmen
o benim gardaþým evladýmýz olu evlenirsem hemi bana yoldaþ olur hemi de daha eyi yerde okur”
anam hiþ oralý deði(l) etirafdan, gonu gonþu köyün ileri gelenneri yüksürüyollar bi yandan nayeti dayanamadý izbarlara anam “i(n)þallah eyi olur” dedi de þennig oldu kopca köyde
hoca “-Allah piþman etmesin” ertesi ðün köylü toplaþdý herkeþ “-Allah zeyin açýklýðý versin” Gozir Imýz “-hocayýn yüzünü gara çýkarma bu bi niyemet gara yeðenim” dedi Hasan Ali’nin Üseyin “-ulen Gara Memet göreyin seni”
Zebitoðlu “-vardýðýn yerde; goyup getdiðin yeri unutma” dedi “-varý varmaz nekdip yazarýn Durmuþ Dayý” dedim Hasan Üseyin “-böðünü, hu dova edenneri, seni savýþdýrmaya gelenneri goyup getdiðin ahvali unutma deyoru dayýn” dedi Çatgýlý “-vardýðýn köydekinnere bi çok selem et” Göplek Hala “-hepimizden selem et” Çicili “-sakýn ha! yaddan yabandan niþannanayýn file deme” Gart Musdafa “-gazancýný yol parasý edersin” dedi. Sarý Mamýt “-hiþ bi yerin i(n)saný bize benzemez arkadaþýný eyi seç kendine dýkgat et”
Topal Melit; “-bi ðün böyük bi mamir mevki makam sabý olacan iþallah” dedi Gara Dayým “-parana eyi sa(hi)bol ha” Hocam “arkana bakma” dönüp bakmadým ama sanki gözümünen görmüþüyün gibi “anam aðlar yadýmda”
bir de “goyup getdiðin yeri unutma” unutmacan asla…
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.