ölüm-6

Vurgun yemiþ
Bir sünger avcýsý gibi
Tutmuyor kolum kanadým
Ne geceden haberim var ne sabahtan
Mezara konmamýþ bir ölüyüm
-Acýda duymuyorum-
Taþ kesilmiþ bedenim

Ama görüyorum inanýn
Korkulu çocuk bakýþlarýný
Üzgün arkadaþ yüzlerini
Ve sinsi tebessümlerini düþmanlarýmýn

Hepsini hepsini görüyorum
Ýþte imam
‘’Nasýl bilirdiniz rahmetliyi’’ diyor
‘’Ýyi bilirdik ‘’diye sesleniyor cemaat
Samimi ve yapmacýk "ah" lar "vah" lar duyuyorum
Ýnanýn bana ey yaþayanlar
Ben yüreklerden geçenleri bile biliyorum

Bir dost
Benim için içmek istiyor bu gece
Bir düþman
Bu ölümü duyurmak istiyor duymayanlara
Bir kadýn
Ölmeyi geçiriyor içinden
Bir çocuk
Ne kadar korkunç olduðumu düþünüyor
-Buz gibi soðuk ve katý-

Sonra
Küreklerle toprak atýyorlar üstüme
Yukarda
Fatihalar küfürlere karýþýyor
Üzüntüler sevinçlere

Birazdan
Melekler gelecek mezarýma
Günahlarýmý ve sevaplarýmý
Tartacaðýz yanýlmaz bir terazide

Diyorum ki
Bu tartý baþlamadan önce
Bir dostun masasýnda
Son bir kadeh kaldýrabilsem
-Aðýrlaþacak bile olsa günah kefesi-
Ezilen kahredilen horlanan
Temiz duygularýn
Doðruluðun
Dürüstlüðün
Þerefine kaldýrýrdým kadehimi

19.11.1983

Sosyal Medyada Paylaşın: