Pas tutmuþ sürgüleri kilitlenmiþ düðmesi
Bu zaman diliminde akýllar akýl deðil
Dalgalarýn kýyýda boðuluyor naðmesi
Ses vermiyor kulaða çakýllar çakýl deðil
Bülbüller susakalmýþ kargalar ötüþüyor
Kýþýn evde yangýn var yazýn insan üþüyor
Armut dibine deðil tepesine düþüyor
Doðrultu bile þaþmýþ çeküller çekül deðil
Sakýz oldu çürüdü siyasetin dilinde
Tavþanla kaplumbaða yarýþýr temelinde
Kepçe var karýþtýrýr her gelenin elinde
Aþureye çevirdik okullar okul deðil
Teyo’nun sohbetinde görmüþ idim aynýný
Oy sevdasý doldurmuþ kafasýný beynini
Yað baðlamýþ ensesi çeviremez boynunu
Kime yansam derdimi vekiller vekil deðil
Anadolu’mda kadýn yorulmuþ iþkenceden
Azrail görmüþ gibi kaçar binbir geceden
Saçý baþý daðýlmýþ için çeker inceden
Kalmamýþ cazibesi kekiller kekil deðil
Ne þehir ne kasaba ne köye benziyoruz
Ne hanýmlardan haným ne beye benziyoruz
Kaybettik insanlýðý biz neye benziyoruz
Bak þöyle aynalara þekiller þekil deðil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.