nostalji

El ele yürüdüðümüz caddeleri arþýnlýyor belleðim…


Vitrinlerine yapýþýp kaldýðým maðazalardan içeri giriyoruz
Sen bir taburede oturup kollarýný kavuþturuyorsun usulca
Ben kabinle ayna arasýnda mekik dokuyup
Kavga ediyorum kendimle
Tezgahtarlar biraz yorgun, biraz ilgisiz
Uzaklar kavak yellerinin coþkusundan
-Bizden habersiz-
Kararsýzlýðým komik geliyor sana
Bacaklarýný uzatýyorsun çelme takar gibi
Üstünden atlýyorum fark etmemiþ gibi
Biraz tartýþýyoruz kasada
Sonra anlaþýyoruz bir hamburger ve kolaya


Suya para vermenin abes olduðu zamanlar bunlar
Her çeþmenin baþýnda ya ellerimizi yýkýyoruz, ya aðzýmýzý dayýyoruz musluða
Bazen ayakkabýlarýný yýkýyorsun
Kýzýyorum:
-Abdest de alsaydýn!-


Cami bahçelerindeki havuzlarýn fýskiyelerini seyredip patlamýþ mýsýr yiyoruz
Caddelerin gürültüsünü kýsýp renklerine odaklanýyoruz bir süre
Doðacak çocuklarýmýzýn göz rengi hakkýnda tahminlerde bulunuyoruz
Cinsiyet konusunda ayrýmcýlýk yaptýðýmýz için ayýplayýp kendimizi
Aklýmýza gelen ihtimalle sarsýlýyoruz


Son otobüsü yakalamak için koþarak gidiyoruz duraða
Cam kenarýný sevdiðimi biliyorsun artýk ve bana býrakýyorsun gökyüzünü
Baþýný omzuma
Gelecek düþlerimizin hýzýna yetiþemeyen otobüs camýna yansýyan
Bir biz
Çokça siz
Kim bilir kaç kiþiyiz hülyasýna uyanan!









olgun hoca’ma çok teþekkürümle...










Sosyal Medyada Paylaşın: