Sevdam Karaya Vurdu
Sustu bak bülbüller, açmadý güller,
Gönlümün bahçesi, bir çöle döndü.
Sevda türküsünü þimdi kim söyler,
Ýçimde umutlar, büsbütün söndü.
Denizde balýktý, gönlüm her zaman,
Engin sevdalarda, yüzer dururdu.
Mutluluðu henüz, yakalamadan,
Nazar oldu sevdam, karaya vurdu.
Þimdi can çekiþir, suskun sahilde,
Çareler aramaz, çare bulamaz.
Çýrpýnýr durur da, kendi kendine,
Kimseler derdine, çare olamaz.
Bir yabancý gibi, tanýdýk yüzler,
Sanki hiç görmedim, bilemiyorum.
Beni benden aldý, o güzel gözler,
Kaybettim kendimi, bulamýyorum.
Mehmet Ali Çýbýklý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Çıbıklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.