NASİP KISMET.!
Ben bülbülüm bir gülün aþkýna müptelayým,
Raðbetim ne laleye nede sümbül nergize.
Her çiçek raðbet görür farklýdýr kokularý,
Mevlam bir gül aþkýný nasip eylemiþ bize.!
Gülü sevdiðim kadar ömrüm olsaydý keþke,
Þu kýsacýk ömürde yetmez oturtsam köþke.
Sonsuz mutluluðunu cennetteki o meþke,
Kalaný ayýrmayý nasip eylemiþ bize.!
Dünya tadý böyleyse cennet tadý nasýldýr,
Gül’ü sevmeyen bilmez gül cennetin tadýdýr.
Cennettin diðer ismi yar’dýr gülþen baðýdýr,
O baðda gül dermeyi nasip eylemiþ bize.!
Gül baðýný dermekten gayrý yok bahçývana,
Her dem itina ister nazlý sevdadan yana.
Gülü okþayýp sevmek ayrý haz verir cana,
O hazda can bulmayý nasip eylemiþ bize.!
Dünya emek harcadým gecemi gündüz yaptým,
Karýþsada yerleri sabýrla sabahladým.
Gözlerim yar yolundan bir kere ayýrmadým,
Umudum kesmemeði nasip eylemiþ bize.!
Umut bir kelebektir parmaðýnýza konan,
O yardan baþka kimse olmaz derdime yanan.
Herþeyin hal çaresi derde melhemi zaman,
Þifa edip sürmeyi nasip eylemiþ bize.!
TÝRYAKÝ umut tekne yelkeni ise dua,
O yarimi emanet eylemiþim Mevlaya.
Avuçlarýmda dua eller dönük semaya,
Dua’sýz kalmamayý nasip eylemiþ bize.!
26 Nisan 2013
01.52
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.