Yürek den bir of çekince, Dað mý kaldý yýkýlmayan ? Deniz mi kaldý hýrçýnlaþýp taþmayan? Irmaklar sel oldu , Yýkmadýðý baraj mý kaldý? Gök yarýldý derdime aðladý . Benim için yanmayan mý kaldý da ? Bir sen görmedin gözyaþlarýmý, Ruhumun parçalandýðýný, Yokluðunda ölüp ölüp dirildiði mi. Sen anlamadýn sensiz var olmadýðýmý, Kaybolup kara bulutlara karýþtýðýmý. Bir sen duymadýn , Yürek den sana nasýl çaðýrdýðýmý. Kan damlalarýnda boðulduðumu. Yudum ,yudum hasretini içime çekdiði mi, Bir sen duymadýn,duymadýn be sevdiðim. Duyupd a dönüp almadýn , Yara bere içindeki ruhuma merhem olmadýn.
BÝNNUR DOÐAN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEDCEZİR DOĞANNUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.