GÜNAYDIN DİYEMEDİĞİMSİN
Sana" günaydýn ! " demek bile korkutuyor ,
Sana olan sevdamý anlayacaklar,
Kaybolacaksýn, büyüsü bozulacak,
Göze geleceðiz diye.
Ýstemeyen dostlarý daha çok ,bu sevdanýn ...
Anlayýpta ayýrmasýnlar diye ...
Sana "günaydýn" demekten bile korkuyorum.
Sen yeter ki ,yüreðimde ol, benimle kal,
Dünya umrumda deðil...
Bulamam senin gibi candan birini,
Bulamazsýn benim gibi ölümüne seveni,
Bilmesinler ,duymasýnlar, boþ ver !
Gizli bir yara ,beynimde kopmaya hazýr fýrtýna.
Hayata tek baðým senmiþsin gibi ,yüreðimde saklarým seni.
Sen cavap vermesen de ,
Her sabah, ruhumla içimden "günaydýn sevgilim" derim .
Ýþte o zaman, korkmak için de sebebim kalmamýþ olur.
Seni o kadar yüreðimin derinliklerinde sevdim ki!
Bir hazine saklarcasýna, gizledim herkesten.
Sen, benim asla kavuþamýyacaðým hazinemsin.
Çalýnmasýn diye "günaydýn "bile demeðe korktuðum.
*BÝNNUR DOÐAN*
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEDCEZİR DOĞANNUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.