BORCUN VAR
Borcum yok diyerek gezinen zalim
Unutma bu garip kula borcun var
Sümme yalan deyip inkâra kalkma
Verilmiþ ikrârýn sýla borcun var
Alým çözüp kara taktýðýn yerde
Gözlerime kinle baktýðýn yerde
Ak sinemde ateþ yaktýðýn yerde
Maviye, sarýya, ala borcun var
Ömürdü yoluna su gibi akan
Bir çift göz býraktýn ardýndan bakan
Düðüm düðüm olmuþ boynumu sýkan
Sicime, urgana, tele borcun var
Bahar diye yýlan kavi kýþlarý
Sar diye koynuma dizdin taþlarý
Gözlerimden kopan kanlý yaþlarý
Mendil açýp silen ele borcun var
Turnalara bu yaz geçmeyin dedin
Göllerime inip içeyin dedin
Semada dans edip uçmayýn dedin
Yaðmura, buluta, yele borcun var
Sevda deyip kalemini bileyen
Aþký aþka varmak için dileyen
Bir gül için asýrlardýr çileyen
Çiçeðe, bülbüle, güle borcun var
Ben aðladým müjgan inan kaþýnan
Bir caným var diyar gurbet taþýnan
Haretinle yýllar yýlý aþýnan
Geceye, gündüze, yola borcun var
Baðladým göçünü ruhum bihuzur
Af dilemek için yeter bir özür
Hakkýn mekaninda sualim hazýr
Aþka aþýk ehli dile borcun var
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.