az öncesi depresyon

yasaklý coðrafyana ellerimin toplamýnda
ömrüm ki
bileklerinden ten dokuna sýzarak
göðsünün çeperinde
sesine batýrýp çýðlýðýmý ölebilirim
bu hiç kimsenin derdi deðil biliyorsun

tedirginliðim ki
bunu ben demiyorum
felaket izim
þakaðýmdan sýzan topal su damlasý

kafamda tamamlanmayan öykülerimin sýzýlarý
canýmýn acýlarýna dokunurken defalarca
göðsümün kafesinde biriktirdiðim
tekrarlarýmýn ilk cümlesinin derisini sýyýrýp
susarak ihanetsiz suya býrakýyorum

bu hiç kimsenin derdi deðil biliyorsun
ben gökyüzüne göre bedenindeydim




...



Sosyal Medyada Paylaşın: