geçmiþten güne dönerken zamanýn seyri çocukluðumdan kalma tüm anýlarý dizdi boðazýma baktýðým renk kadar siyahtý hep çocuktum, büyümemiþti gözümün bebeði
diller arasý yolculuktan kalma yalanlarýn en taze meyvesiydi avuçlarýma dökülen
inancýmýn baþka diyarlara yolculuk yaptýðý vakitlerde yüzüme düþen anlamsýz hüzün ve tebessüm arasý çizgilerden yüreðimin kayýtsýz kalmadýðý imlasý bozuk bir sevdanýn hatýrýna yeniden inþa ettiðim renkli hayatýn gölgesinde dinlenir yüreðim
aðýrlýðý ömrün bereketini yormadan silindikçe izi kalmayan anýlardan çocukluðumun temiz yaný bir kenara siyah beyaz anýlardan arýnýp mavi yolculuklara seyir eder beden
þimdi tüm karmaþalardan arýnmýþ ruhumu azad ediyorum gökyüzü/me göðünde tut ki ellerimi salkým saçak dökülmesin yalýn ayak biriktirdiðim hayallerim
s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
HELİN. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.