UMUDU YİTİK BENLİK

Tek baþýma bir yolda sonuma yürüyorum
Beynimdeki uðultu yalnýzlýðýn sesi mi?
Yaþam denen ummanda rotasýz sürüyorum
Yüreðimdeki tortu yittiðimin yasý mý?
Ezbere rutinleri benim bilincim yapar
Takip eder imleri ne yanýlýr ne sapar...

Sýyrýlýp karmaþadan kendime gitmek için
Çýksam trafik durur, yollar üstüme yürür
Yaþam aðacý diksem dalýndan tutmak için
Ya kesilir ya kurur, sus-pus kalbimden vurur
Baðbanlýðý bilmeyen, gölgede yatanmýþým
Ömür denen bahçeye bahçývan atanmýþým...

Ýstenen bedel aðýr, hayallerime karþýn
Bir yudum sevgi için yaðmurlara koþarým
Mutluluk denen sýrra yaklaþamam bir arþýn
Beklerken aþka dair, ihanetler yaþarým
Sevginin boþluðunda asýlý kaldým meðer
Ne ayaðým yol alýr ne baþým göðe erer...

Sermayemi arz ettim koþul-kefil sormadan
Hoyratça kullanýldým, kaptýlar her yönümü
Kum saatine girdim, akýp gittim durmadan
Razý mýyým sormadan sattýlar her günümü
Ben hayatý dinlerim, sesimi duyan olmaz
Anlayýþ bende yaþar, anlayan beni bulmaz...

Ýtirazým yasaklý, doðuþtan belim bükük
Merhamet göremedim, bana uðramaz yolu
Eðilmekten kýrýldým, ruhumda derin çökük
Kapanmaz uçurumlar, yollarým engel dolu
Avucumdaki çizgi kaderin yazgýsý mý?
Sýrtýmdaki aðýrlýk kullarýn düzgüsü mü?
....................

Alýcý-dalýcý kuþlar uçuþuyor mevsimsiz
Bakýn ben buradayým, bir ölü var isimsiz...


Bulem hatun, Þubat 2013 Antalya




Sosyal Medyada Paylaşın: