Düþümde görmüþtüm ilk, özlemim sendin adam Geceleri ter ile uyandýðýmda ansýz Duvarlarý resimsiz gölgeler dolu odam Serilirdi yataða çýðlýk çýðlýða cansýz Üstümde ki aðýrlýk kol gezerken kaçardým Gurur denen kilidi tatlý sözle açardým.
Ter alnýmdan süzülür þeytan saða tünerdi Vesvese dile gelir gönlüm çok üzülürdü Ýþte o anda ay’dan gölge adam inerdi Usulca camdan girer yanýma süzülürdü Gece gibi karaydý gözleri ateþ rengi Alnýmda iz býrakýr sola kanardý bengi.
Kalbin ritmi deðiþir sabahý kovardý göz Perdelerden damlarken gün ýþýðý odaya Adam usulca kalkar dilinde anlamsýz söz Vedayý saça vurmuþ ömür hazýr fedaya Sessizce çekilirdi gecenin al koynuna Kokusu üzerimde günahýysa boynuna .
Gündüzler elem dolu geceye hazýrlýk çok En güzel kokularý çiçekler bana vermiþ Bu gönül ona vurgun ondan baþka çözüm yok Kim sevmiþ bu zamanda kim muradýna ermiþ Düþlerle gerçekleri toparlasam bir akþam Ýçine gönlü koyup gündüz ateþi yaksam.
BENGÝ: Sonu olmayan, hep kalacak olan
LAVÝNÝA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lavinia şahika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.