Rüveyda

Rüveyda ince belli içinde gülümseyen,
Berrak tenli albeni yaðmur suyundan da saf.
Damakta iz býrakan demlik ile baþ eðen.
Hüsnü ana demirli çirkinliklerden muaf.


Rüveyda gökte bulut rüveyda sudaki naz.
Ateþin sinesinde çaresi olmayan har.
Buðu buðu yükselen selen burcunda niyaz.
Onun gamzesinde sýr erguvan renkli bahar.


Çöl sürgünü Mecnun’un hayalindeki Leyla.
Kuruyan dudaklarýn katredir son deminde.
Rüveyda bazen sükut bazý mevsim vaveyla.
Umarsýz kalan dilin çaresi merheminde.


Ýsli çaydanlýk ile ünsiyetin meyvesi.
Renginde gökkuþaðý özünde bengisu var.
Haz ýtýrý taþýr hep rüveydanýn nüvesi.
Buselik makamýnda gönüllere odur yâr.


Rüveyda naz bestesi duraksýz ve notasýz.
Kelimeler elmastan cümleler elif soylu.
Teninde billur naðme ona sevgi kotasýz.
Ýncecik endamý var her daim fidan boylu.
Ankara, 26.04.2013 Ý.K















Sosyal Medyada Paylaşın: